To End All War: Oppenheimer & the Atomic Bomb To End All War: Oppenheimer & the Atomic Bomb

นิวยอร์ก 1959 แม็กซ์ เบียลีสต็อกเคยเป็นราชาแห่งบรอดเวย์ แต่ตอนนี้การแสดงของเขาทั้งหมดต้องปิดในคืนเปิดการแสดง เรื่องราวพลิกผันเมื่อเขาได้รับการเยี่ยมเยียนจากลีโอ บลูม นักบัญชีผู้มีอาการวิตกกังวล ซึ่งเสนอแผนเฉพาะสำหรับโปรดิวเซอร์ที่ทำได้แต่เรื่องล้มเหลว นั่นคือ ระดมเงินมากกว่าที่จำเป็น จากนั้นจึงตรวจสอบให้แน่ใจว่าการแสดงนั้นถูกดูหมิ่น ไม่มีใครสนใจแผนนี้ ดังนั้นคุณจึงเก็บส่วนเกินไว้ได้ เพื่อจุดประสงค์นี้ พวกเขาจึงสร้างละครเพลงเรื่อง Springtime for Hitler ซึ่งเขียนบทโดยฟรานซ์ ลีบเคน นาซีที่หลบหนี จากนั้นพวกเขาก็ได้โรเจอร์ เดอ บรีส ผู้โอ้อวดเกินเหตุมากำกับ ในที่สุด พวกเขาจึงจ้างอุลลา นางเอกสาวชาวสวีเดนสุดเพี้ยน (ซึ่งนามสกุลมีพยางค์มากกว่า 15 พยางค์) มาเป็นนักแสดงนำ เมื่อคืนเปิดการแสดงใกล้เข้ามา อะไรจะผิดพลาดได้ล่ะ? ก็คงไม่มีใครสามารถอธิบายรสนิยมได้...

ในปี 1933 หลังจากออกจาก Dogville เกรซ มาร์กาเร็ต มัลลิแกนได้เห็นทาสคนหนึ่งถูกลงโทษที่ฟาร์มฝ้ายชื่อ Manderlay อย่างเป็นทางการ การค้าทาสถือเป็นสิ่งผิดกฎหมาย และเกรซก็ลุกขึ้นต่อต้านชาวนา เธออาศัยอยู่กับพวกอันธพาลใน Manderlay และพยายามโน้มน้าวสถานการณ์ แต่เมื่อถึงฤดูเก็บเกี่ยว เกรซก็มองเห็นความเป็นจริงทางสังคมและเศรษฐกิจของ Manderlay

หนุ่มโสดหัวแข็งที่ต้องการรักษาสิทธิ์ในมรดก ตัดสินใจจ้างนักแสดงสาวมารับบทคู่หมั้น เพื่อเอาใจแม่ที่อยากเห็นลูกเป็นฝั่งเป็นฝาก่อนตาย

เซลขายเครื่องใช้ไฟฟ้าจอมเปิ่นกลายเป็นแพะรับบาปในคดีฆาตกรรม จนต้องเดินหน้าต่อกรกับกลโกงทุจริตในหมู่ตำรวจ และแผนการของเครือข่ายอาชญากรรม เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ให้ตัวเอง