밤에 피는 꽃 อัศวินหญิงใต้จันทรา ซีซั่น 1 EP.1-12

ประเทศญี่ปุ่นในปี 20XX ที่การมีเพศสัมพันธ์เป็นการกระทำผิดกฎหมายขั้นร้ายแรง โดยคู่รักที่อยากจะมีบุตรจะต้องใช้วิธีผสมเทียมเท่านั้น ซึ่ง "อินุตะ ฮิคารุ" (โคมิยะ ริโอะ) เด็กหนุ่มวัยรุ่น ลูกชายของ ผ.อ. หน่วยเซโตริ (หน่วยควบคุมกิจกรรมทางเพศ) ก็เห็นดีเห็นงามกับกฎหมายนี้ เขารังเกียจเซ็กส์และต้องการที่จะได้เข้าทำงานยังหน่วยเซโตริแบบเดียวกับพ่อของเขา แต่แล้วในวันหนึ่งเขากลับถูกเพื่อนสนิทอย่าง "ชิบะ บันตะ" (ซูซูกิ โคสุเกะ) ท้าทายให้ไปยัง G-Antz คลับใต้ดินแห่งหนึ่ง และเมื่อไปถึงที่นั่นฮิคารุก็พบว่าสถานที่นี้เต็มไปด้วยเหล่าชายหญิงที่กำลังมีเพศสัมพันธ์ รวมไปถึง "อุจูระ" (ชินโจ ยูเมะ) ไอดอลสาวผู้มีภาพลักษณ์แสนเรียบร้อย ฮิคารุที่ได้เริ่มสัมผัสกับประสบการณ์ทางเพศอันแปลกใหม่ จึงเริ่มเกิดความสับสนระหว่างความต้องการและความถูกต้อง ในระหว่างนั้นเอง "มินาเสะ ยู" (คาวาซึ อาสึกะ) เพื่อนสาวสมัยเด็กก็ได้ค้นพบความลับของฮิคารุ แต่แทนที่เธอจะนำเรื่องนี้ไปฟ้องพ่อแม่ของฮิคารุ เธอกลับเลือกที่จะทำบางสิ่งบางอย่างที่ฮิคารุเองก็คาดไม่ถึง!

นักล่าค่าหัว ฮับ ฮัลโลแรน ถูกสังหาร แต่ได้รับโอกาสฟื้นคืนชีพจากเจ้าแห่งปีศาจแลกกับภารกิจล่าปีศาจที่หลบหนีจากคุกนรก ฮับล่าปีศาจโดยได้รับความช่วยเหลือปนอุปสรรคจากครอบครัวที่ห่างเหิน จนได้รู้ว่าบาปของเขาเองเป็นเหตุที่ทำให้วิญญาณของเขาถูกลงทัณฑ์ นำพาเขาไปสู่การแสวงหาโอกาสครั้งที่สองในชีวิต ความรัก และดนตรีคันทรี่

ชัคกี้ ตุ๊กตาผีสิงที่ไม่มีวันตาย กลับมาสร้างความสยองอีกครั้งในรูปแบบของซีรีส์ แต่ครั้งนี้เหตุการณ์ย้ายมาเกิดขึ้นในนิวเจอร์ซีย์ เมื่อเจค วีลเลอร์ เด็กหนุ่มวัยรุ่นได้ซื้อตุ๊กตากู๊ดกายมาจากร้านเปิดท้ายขายของ เพื่อนำมันมาใช้ในงานศิลปะ แต่กลับเกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้นหลายครั้ง จนเขาเชื่อว่าตุ๊กตาตัวนี้ถูกวิญญาณร้ายของฆาตกรต่อเนื่องคนหนึ่งสิงอยู่ เจคไม่แน่ใจนักในตอนแรก กระทั่งเกิดเหตุฆาตกรรมเกิดขึ้นบ่อยครั้งขึ้น ทำให้เขาและเพื่อนต้องหาทางทำอะไรสักอย่าง

เป็นซีรีส์ที่อ้างอิงมาจากเว็บตูนชื่อดังแนวโรแมนซ์-ดราม่า หรือที่รู้จักกันในชื่อ ‘รักใส ๆ หัวใจบลอสซั่ม’ บอกเล่าเรื่องราวมิตรภาพและความรักของกลุ่มเด็ก ๆ ที่เติบโตเข้าสู่ช่วงวัยรุ่น เมื่อฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน ฤดูใบไม้ร่วง และฤดูหนาวเข้ามาเยือน แต่แล้วทุกอย่างก็กลับไม่สวยงามอย่างที่พวกเขาคิด เมื่อความเจ็บปวดจากการเติบโตค่อย ๆ เพิ่มมากขึ้นจนแบกรับแทบไม่ไหว